Angiografia fluoresceinowa (Fluoroangiografia)

​

Fluoroangiografia to inaczej angiografia fluoresceinowa. Jest to badanie kontrastowe naczyń krwionośnych. Głównie obejmuje dno oka. Przeprowadza się je po wcześniejszym dożylnym podaniu barwnika – fluoresceiny. Zdjęcia dna oka wykonuje się aparatem, który zaopatrzony jest w odpowiednie filtry, umożliwiające oglądanie fluoryzującego barwnika w naczyniach krwionośnych.
 

Zastosowanie

​

• ocena niewielkich zmian w naczyniach siatkówki i naczyniówki,

• pomaga diagnozować niektóre uszkodzenia plamki żółtej,

• różnicowanie silnie unaczynionych zmian nowotworowych

Wskazaniami do wykonania badania są choroby dna oka – w celu dokładnej oceny naczyń siatkówki i ich patologii, badania powinny poprzedzać laseroterapię lub fotokoagulację.
Fluoroangiografia jest wykonywana na zlecenie lekarza okulisty.

​

Przebieg badania

​

Przed badaniem należy maksymalnie rozszerzyć źrenicę kroplami krótko działającymi. Aby nie wystąpiły nudności i wymioty, przed angiografią oka nie należy jeść obfitego posiłku. Badanie poprzedzające fluoroangiografię to badanie dna oka.

Pacjent siada przed aparatem do robienia zdjęć dna oka, opierając brodę i czoło na podpórkach. Głowa badanego przez cały czas powinna być unieruchomiona, a on powinien patrzeć na punkt wskazany przez lekarza. Osobie badanej do żyły łokciowej podaje się środek cieniujący (fluoresceina). Wprowadza się go bardzo szybko, by otrzymać falę krwi z odpowiednim stężeniem barwnika. Od momentu podania kontrastu wykonuje się automatycznie serię zdjęć. Przez pierwsze dwie minuty wykonuje się 2,3 zdjęcia w ciągu sekundy. Następnie co sekundę, potem co kilka sekund. Po pięciu minutach wykonuje się zdjęcia co 30 minut.
Badanie to trwa zwykle 1,5 lub 2 godziny. Wykonywaniu zdjęć dna oka towarzyszy błysk i trzask aparatu fotograficznego. U małych dzieci, ze względu na nieumiejętność współpracy podczas badania, fluoroangiografię wykonuje się niezwykle rzadko.

Lekarza należy poinformować o:

   -  skłonności do krwawień;
   -  alergii, np. na niektóre leki;
   -  dolegliwościach, które nagle pojawiają się podczas badania, np. dreszcze, nudności.

​

Po badaniu

​

Po fluoroangiografii skóra, spojówka oka i śluzówka są żółte z powodu nagromadzenia się barwnika. Fluoresceina opuszcza organizm przez nerki, dlatego przez jedną dobę mocz ma intensywnie żółte zabarwienie. Fakt ten nie powinien niepokoić badanego.

Fluoresceina może wywołać nudności i wymioty, jeśli badany był po obfitym posiłku. Wprowadzony dożylnie barwnik jest na ogół dobrze tolerowany przez ustrój. Wyjątkowo mogą pojawić się objawy uczuleniowe, takie jak wysypka, dreszcze, duszność, które wymagają natychmiastowego podania innych leków. U pacjentów z niewykrytą jaskrą zamkniętego kąta przy prawidłowym ciśnieniu ocznym mogą wystąpić powikłania po podaniu leków rozszerzających źrenicę. W wyniku tego może nastąpić jatrogenny atak jaskry, który objawia się poprzez silny ból oka i niekiedy ból głowy, a także pogorszenie widzenia. Czasem mogą wystąpić nudności i wymioty.
Gałka oczna jest twarda z powodu wysokiego ciśnienia ocznego. Atak występuje najczęściej kilka godzin po podaniu leków rozszerzających źrenicę. W razie ataku należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem okulistą.

Fluoroangiografia może być wykonywana wielokrotnie. Przeprowadza się ją u osób w każdym wieku, także u kobiet ciężarnych.